Wiele sfer

[Hitomi]

- Dobra, to jaki jest plan? – rozległ się męski głos
To było dobre pytanie, choć kompletnie zbędne.
-Sytuacja B, Plan A, wersja trzecia. – Odpowiedział mu znudzony kobiecy głos.
Chłopak westchnął i pokręcił głową, po czym przysiadł na piętach, opierając łokcie na kolanach.
- Wiesz co Bella? Mogłabyś czasami mieć ludzkie podejście.
Czarnowłosa dziewczyna przekręciła lekko na bok głowę, jakby nie rozumiała, ale wyraz jej twarzy pozostał bez zmian. Ta reakcja wywołała zrezygnowane westchnienie chłopaka, który po kilku chwilach podniósł z ziemi niewielki świecący lahrym.
- Gdybyś nie była w tym tak cholernie dobra, poprosiłbym o przeniesienie. – Wyznał spokojnie.
- Wybacz jeśli ci to przeszkadza. – Powiedziała „Bella” wyciągając z ziemi swoje dwa miecze i odwracając się w stronę mrocznego rozwidlenia tunelu. Zerknęła na chłopaka i skinęła głową, na co ten wziął zamach i cisnął do środka świetlny kamień, który z cichym stukotem odbił się od jednej ze ścian, po czym potoczył się po kamiennym podłożu. Chłopak podniósł z ziemi tarczę oraz krótki miecz, po czym stanął przed czarnowłosą w pozycji obronnej. Trwał w tej pozycji mniej niż minutę, kiedy z tunelu wydobył się przeciągły pisk, trwający około trzech sekund, po których gwizdowi odpowiedział głośny ryk.
Bella przyjęła niską pozycję, lekko bokiem do wejścia. Jeden z mieczy trzymała przed sobą w pozycji poziomej, widocznie, służyć miał on do ewentualnej obrony, a drugą broń, to jest czarny miecz półtoraręczny o jelcu układającym się w szerokie V, które go wewnętrzna strona posiadała ząbki skierowane do wewnątrz, lekko za sobą, ostrzem skierowany w ziemie. Para mogła poczuć lekkie drżenie ziemi, jakby coś dużego zbliżało się w ich stronę z ciemności.
Wraz z coraz głośniejszymi i częstszymi tąpnięciami ziemi, z tunelu zaczęła być widoczna pewna poświata. Minęło kolejne pięć do sześciu sekund, gdy zza ostatniego zakrętu wybiegła ludzka postać, która wyglądała na mocno zdyszaną i najwyraźniej wystraszoną. Kiedy tak biegła i spostrzegła stojące osoby, zaczęła krzyczeć.
- NIE-NA-WI-DZE WAS!
Kiedy ich mijała, wykonała skok na tak zwanego tygryska, łapiąc z ziemi, długa włócznie, którą po stanięciu na nogach, zakręciła w rękach i złapała szeroko w rękach. Nowoprzybyła stała po lewej stronie tarczownika i wpatrywała się w napięciu. Chłopak z aroganckim uśmieszkiem, zerknął na dziewczynę i powiedział.
- Długo ci to zajęło, Kina.
W tej chwili z za zakrętu wystrzeliła długa srebrna i oślizgła macka, która pędziła w stronę głowy chłopaka, który wciąż był jeszcze zwrócony nią, w stronę swej rudowłosej kompanki. Ta jednak, wiedząc co ja ściga i mając godny pozazdroszczenia refleks, wykonała pchnięcie swą włócznią, przebijając mackę, nim ta dotarła do celu. Chłopak zszokowany, wykonał proste cięcie i skrócił mackę o ponad pół metra. Kina wyszarpnęła włócznie z ciężkiego kawałka cielska, które opadło na ziemię.
- Wisisz mi. Znowu. – Oświadczyła rudowłosa, uspokajając oddech, nim nadejdzie walka. Macka, która właśnie znikała za zakrętem, z którego jeszcze chwilę temu wystrzeliła. Drogę prowadzącą do jaskini znaczyły teraz duże ciemnozielone plamy krwi stwora, który właśnie wyłaniał się z mroku.
Bestia posiadała cztery łapy, zakończone ostrymi czarnymi szponami, które wyglądały jakby mogły rozerwać rosłego człeka na dwoje. Posiadał także długie brązowe futro na grzbiecie, skracające się, gdy zbliżało się ku podbrzuszu. Łeb stwora zaopatrzony był w dwoje zakrzywionych rogów, wyrastających po bokach głowy, oraz rząd długich zębów, które odsłonięte były we wściekłym uśmiechu. Z pleców stwora, w miejscu gdzie grzywa była najgęstsza, wyrastały dwie długie, oślizgłe macki, z których jedna broczyła futro zieloną krwią.
- Neron. – Wypowiedziała spokojnie Bella
Neron ugiął kolana swych długich łap i zaczął okrążać formację, która zaczęła się obracać odpowiednio. Stwór, widocznie posiadając większy intelekt niż przeciętny stwór, zatrzymał się, rezygnując z nieudolnych prób zajścia przeciwników z boku. Zmienił taktykę i wyskoczył naprzód z wyciągniętymi pazurami, gotowymi do ataku. W tej samej chwili nietknięta macka zaatakowała tarczownika.
Cała grupa zgodnie ruszyła w jednej chwili. Młody mężczyzna odskoczył w tył biorąc zamach tarczą i zbijając mackę lecącą w jego stronę, po czym ciął powietrze mieczem. Tym razem jednak stwór widział co się święci i zmienił trajektorię zbitej macki, unikając ścięcia jej. W tej samej chwili towarzyszki tarczownika, skoczyły na boki stwora, który wylądował między cała trójką. Bella zaatakowała pierwsza, nurkując pod stwora i zakręcając się w miejscu, tnąc stora swymi dwoma mieczami po łapach. Bestia ryknęła i wyskoczyła, brocząc krwią ziemie i Bellę. To jednak nie uratowało Nerona przed kolejnym atakiem, gdyż w chwili gdy znalazł się nad wrogami, na ziemi rozbłysło złote światło. Była to włócznia, która w rozbłysku światła przybrała kształt lancy, którą dziewczyna pchnęła złocistą bronią, która przeszyła otwartą paszczę stwora, przebijając niechybnie mózg.
Młodzieniec wbił miecz w ziemię i odstawił tarczę, wspierając ręce na biodrach.
- No, nie poszło tak źle, nie?
Bella oraz Kina popatrzyły na chłopaka dziwnie, po czym odezwała się, odwracając głowę w stronę wejścia do tunelu.
- Liam, Be minus. – I po tych słowach zaczęła się kierować w stronę ciemności wraz z Kiną, która tylko wystawiła język chłopakowi.
-CO?! – Praktycznie wykrzyknął zdziwiony.
Od strony towarzyszek dobiegł go tylko monotonny i znudzony głos, mówiący –Jajco
Oniemiały chłopak stał tak kilka sekund.
-C-Czy… ona zażartowała? – Pokręcił głową, po czym złapał z ziemi szybko swą broń mrucząc pod nosem, podbiegając do kompanek – Musiało mi się wydawać.