Wiele sfer

[Firanke]

Około 2000 lat przed wielką czystką, a 400 lat przed rozpoczęciem kalendarza Feleminde kontynent zamieszkiwany był przez liczne mityczne rasy, jednak skupimy się na tych najbardziej istotnych - elfach, ludziach i krasnoludach. Pierwsza dwójka podzielona była na plemiona - w przypadku ludzi, bądź wspólnoty - jak woleli nazywać to ci pierwsi. Jedyna różnica między obiema rasami tkwiła w ich budowie ciała oraz tradycji. Ludzie rzadko dożywali pięćdziesiątego roku życia, elfy siedemdziesięciu lat. Pomiędzy "człekami" a "uszatymi" często dochodziło do rywalizacji, a przyczyną konfliktów była kontrola nad sieczą rzeczną, która była bujna w lasy owocowe i zwierzynę. Wzajemna nieufność oraz obelgi uniemożliwiały współpracy, choć pomimo to nie mogli ignorować się nawzajem poza polem bitwy - zarówno jedni i drudzy mieli coś, co chciała druga strona. Ludzie wytworzyli instrumenty i piękną muzykę, którą elfy chciały zaznać, pośród elfów zaś rozkwitało zielarstwo i protoplasta alchemii, łącznie z wyrobem alkoholu. Jednych ciągnęło do muzyki, drugich do kołotania w głowie po wypiciu leśnego napitku.

Nie brakowało oczywiście sporów wewnątrzrasowych - elfia wspólnota około 287 roku przed Feleminde podzieliła się na dwie frakcje. Błogosławieni lasu chcieli dojść do porozumienia z ludźmi, pełny księżyc wyeliminować ich raz na zawsze i uczynić tą krainę krainą wyłącznie elfią.
Ludzie z samej zasady byli ze sobą w konfliktach - szło o wszystko - żony, zaczepki, podebraną zwierzynę, powód zawsze się znajdywał. A plemion było aż siedem:

Plemię Świateł na nocnym niebie - usadowieni po przeciwnej stronie rzeki woleli zgłębiać zasady naszego świata - dlaczego niebo świeci? Czemu ogień jest ciepły? Byli całkowicie zadowoleni ze stanu rzeczy i nie obchodziły ich konflikty innych.

Plemię śpiewającego drewna i skóry - ścinając drewno na opał i zbierając skóry na ubrania byli tymi, którzy wynaleźli instrumenty. Drugie co do wielkości plemię, dla nich liczyła się zawsze tylko dobra zabawa i pełny żołądek. Zawiązali sojusz z plemieniem handela.

Plemię Handela - Człowiek o imieniu Handel zawsze był zaradny. Nauczał swych synów, że coś za coś. Nie wierzył w dobre gesty, we wszystkim szukał korzyści. Zbierał to, co dla innych wydawało się bez wartości i szukał tych, którzy w zamian dadzą mu coś powszechnie uważane za cenne. Dorobił się wielu przysług i dóbr, a inni widząc jego zaradność chcieli się od niego uczyć. Namioty budowane dookoła jego własnego wkrótce nadały istnienie nowemu plemieniu które zostało nazwane jego imieniem. Opowieści o mężczyźnie, który swoim sprytem dał początek temu, co za tysiąc sześćset lat stanie się Aldebaran były przekazywane z pokolenia na pokolenie, a jego imię stało się słowem określającym wszelką wymianę.

Plemię brązu - Pierwsi ludzcy kowale i wyćwiczeni wojownicy, odkryli sposób na wytapianie metalów oraz brąz, w ten sposób tworząc pierwszą miedzianą biżuterię jak i broń oraz narzędzia z brązu, co dało im wielką przewagę nad elfami po drugiej stronie sieci rzecznej.

[C.D.N.]