Wersja z 15:59, 11 kwi 2024

Duchy Ładu i Chaosu, pierwotnie zrodzone z esencji Stwórcy i ucieleśniające fundamentalne siły Wszechświata, wyłoniły się wraz z rozwojem świadomości, myśli, emocji i działań istot śmiertelnych, które rezonowały z Mgłami Czasu. Wykształcając wyraziste osobowości i tożsamości, te eteryczne byty zaczęły wchodzić z istotami rozumnymi w coraz intensywniejsze interakcję, starając się wpływać na nie w sposób zgodny z ich naturą, wzmacniając tym samym własną esencję.

Charakterystyka

Duchy Ładu, ucieleśniające strukturę logikę i dyscyplinę, starają się prowadzić śmiertelników w kierunku jedności, organizacji i współpracy oraz przestrzeganie praw, zasad i ustalonych wzorców mających zapewnić dobrze prosperujące społeczeństwo. Tymczasem Duchy Chaosu, ucieleśnienia nieprzewidywalność, zmiany i spontaniczność, rozpalają płomienie kreatywności, oderwania od sztywnych norm i rozwoju indywidualności w sercach śmiertelnych, prowadząc do innowacji i nowych sposobów rozumienia wszechświata. Pomimo iż duchy Ładu i Chaosu rywalizują ze sobą, ich interakcja jest integralną częścią naturalnego porządku wszechświata, a ich wzajemne oddziaływanie jest niezbędne do ciągłego wzrostu i rozwoju samego istnienia.

Pierwotne Duchy

Pierwotne duchy, nazywane również Wielkimi Duchami, bądź Starymi Bogami, czy Pierwotnymi Bogami, są transcendentnymi istotami, które wykraczają poza zwykłe granice istnienia i śmiertelnego zrozumienia. Te czcigodne byty, ucieleśnienia fundamentalnych sił we wszechświecie, posiadają niewyobrażalną moc i mądrość zgromadzoną przez epoki. Jako najstarsze wśród duchów, wyewoluowały w istoty zdolne do obdarzania boskimi cudami wybranych przez siebie śmiertelników, tkając nici losu i wpływając na samą tkankę rzeczywistości. Cuda te są manifestacjami esencji ducha i reprezentują główne aspekty jego natury. Każdy pierwotny duch jest powiązany z określonymi wartościami oraz domenami i kiedy wyznawcy poświęcają się mu i dokonują czynów zgodnych z naturą danego ducha, mogą zyskać jego przychylność.

Najstarszymi pierwotnymi duchami pojawiającymi się w starożytnych zapiskach są Trinaiel, znana jako duch Mądrości i Selenia, duch Próżności, opisywane jako prawdziwie wieczne siostry i potomkinie, bądź awatary Niebiańskich Smoków. Jako pierwsze zmanifestowały się w Sferze Materialnej, wchodząc w interakcje z wybranymi śmiertelnymi, na zawsze odciskając piętno swoją nieziemską obecnością i kształtując przeznaczenie Nefer. Według podań, większość, bądź wszystkie pozostałe znane pierwotne duchy były niegdyś niezwykłymi śmiertelnikami dotkniętymi kosmiczną iskrą Chaosu, bądź łaską Ładu, którzy dokonali trascencji w momencie swojej śmierci. Inne podania twierdzą, iż naznaczona istota śmiertelna może scalić się z niezmanifestowanym duchem dając początek nowemu bytowi, bądź też pochłonąć esencję obalonego pierwotnego ducha i stać się jego następcą.

Ostateczne zniszczenie, czy zabicie pierwotnego ducha jest uważane za niemożliwe, bowiem jego forma jest w stanie zregenerować się na powrót w Mgłach Czasu. Nawet obalony, czy roztrzaskany pierwotny duch odrodzi się ponownie jako nowy byt uosabiający te same, bądź podobne aspekty. Nawet połączone siły Rady Niebiańskiej nie były w stanie ostatecznie zniszczyć Władcę Chaosu, a jedynie uwięzić go. Starcia między pierwotnymi duchami w przeszłości potrafiły zatopić wyspę, czy przekształcić zielone wybrzeża w toksyczne pustkowia.

Znane Pierwotne Duchy

Duchy Ładu przewodzące Niebiańskiej Radzie:

• Trinaiel - duch Mądrości Ładu
• Fridasmeda - duch Sprawiedliwości Ładu
• Nimaat - duch Odwagi Ładu
• Shizu’drem - duch Cierpliwości Ładu

Doradcy Trinaiel:

• Zaferhotep - duch Obowiązku Ładu
• Itzalli - duch Fatum Ładu

Duchy Chaosu nazywane Władcami Chaosu:

• Selenia - duch Próżności Chaosu
• Desvenughorth - duch Gniewu Chaosu
• Aizhaodra - duch Rozpaczy Chaosu
• Imkhaut - duch Zazdrości Chaosu
• Lanararis - duch Pragnienia Chaosu

Historia

Tysiące lat temu harmonijny taniec Ładu i Chaosu stanął w obliczu burzliwego wyzwania, gdy Trinaiel, Mądrość Ładu, i Selenia, Próżność Chaosu, starły się z powodu proroctwa o zbliżającym się kataklizmie zagrażającym Nefer. Trinaiel, postrzegając katastrofę jako nieuniknioną część kosmicznego cyklu, opowiadała się za przygotowaniem śmiertelników na nadchodzącą zmianę. Selenia natomiast ujrzawszy katastrofę jako anomalię w gobelinie istnienia, starała się zapobiec jej, wierząc w moc śmiertelników do przeciwstawienia się losowi. Starcie kosmicznych sióstr doprowadziło do uwięzienia Selenii oraz osłabienia i zniknięcia Trinaiel.

Narodziny Rady Niebiańskiej

Ankhmeses, Cel Ładu, wyłonił się spośród Mgieł Czasu jako kolejny Pierwotny Duch w istnieniu. Dostrzegając potrzebę zunifikowanego systemu przewodnictwa dla Duchów Ładu, wyruszył na poszukiwanie Trinaiel by zaprowadzić porządek pośród swych pobratymców i przywrócić równowagę. Odnajdując Trinaiel w bezbronnym stanie, Ankhmeses pilnie pracował nad przywróceniem jej esencji, co okazało się niewykonalne. Rozumiejąc, że zjednoczenie i przewodnictwo jest niezbędne, zaproponował przebudzenie trzech kolejnych Pierwotnych Duchów spośród wyjątkowych śmiertelnych obdarzonych Łaską Ładu.

Pośród obdarzonych Łaską Ładu znalazła się ludzka kobieta Fridesmeda, ślepa cieśla o nadludzkiej wnikliwości, która stała się oddanym sędzią miasta [wstaw]. Dzierżąc szalę sprawiedliwości niezachwianą ręką, zapewniała sprawiedliwy i równy osąd wszystkim, którzy szukali jej rady i przewodnictwa. Kolejnym obdarzonym był Nimaat, ambastowy wódz plemion medmuskich o niezrównanym honorze i mężnym sercu sercu, który z niezachwianą determinacją bronił swych ziem przed pomiotami chaosu. Jego przywództwo wzbudzało odwagę w jego wojownikach i nadzieję w prostym ludzie, stając się symbolem prawości i męstwa. Trzecią obdarzoną Łaską stała się Shizu’drem, pełna pokorny smokokrwista kapłanka świątyni Niebiańskich Smoków, która poświęciła swoje życie dążeniu do wewnętrznego oświecenia. Swymi naukami i medytacją stworzyła wokół siebie sanktuarium, które odpierało chaotyczne moce i dawało schronienie szukającym ukojenia. Pod przewodnictwem Ankhmesesa, Celu Ładu, razem utworzyli Niebiańską Radę, światło przewodnie poświęcone zachowaniu porządku w Świecie Materialnym. Pomimo osłabienia Trinaiel, jej mądrość pozostała integralną częścią decyzji Rady, razem stali się zarządcami porządku, zapewniając rady i wskazówki swoim mniejszym pobratymcom w domenie Ładu.

Narodziny Władców Chaosu

Gdy Niebiańska Rada zajęła swoje miejsce jako przewodnia siła porządku, ich zbiorowy wpływ stał się dominującą siłą w Świecie Materialnym, kształtując cywilizacje przewodnią ręką, która podkreślała sprawiedliwość, honorowość, obowiązek i posłuszeństwo. Śmiertelnicy prosperowali pod zorganizowanym przewodnictwem Rady, a delikatna równowaga przesunęła się w kierunku Ładu. Jednak w swoim gorliwym dążeniu do utrzymania porządku, Rada uznała kilka potężnych Duchów Chaosu za zagrożenie dla kosmicznej równowagi i zdecydowała je wyeliminować. Resztki esencji pokonanych duchów pozostały, szukając naczyń, przez które mogłyby się odrodzić. Bez wiedzy Rady, Selenia, Próżność Chaosu, manipulowała wydarzeniami ze swojej uwięzi, by zasiać kosmiczną iskrą Chaosu pośród tych, którzy przeciwstawiali się narzuconemu porządku.

Jedna z tych iskier Chaosu, Desvenughorth, tonallijski młodzieniec, wcielenie feniksa o niezłomnym duchu, mimowolnie stał się naczyniem dla zakazanego rytuału, którego celem było kontrolowanie jego esencji. Zamiast tego rytuał wyzwolił w nim ducha Chaosu, Gniew, a jego furia pochłonęła państwo-miasto Tletl-tepec. W tym samym czasie Aizhaodra, pomiot przedwiecznych spragniona zakazanej wiedzy, odkryła starożytne sekrety, które wykraczały śmiertelne zrozumienie. Wiedza ta stała się katalizatorem transformacji, której dała się pochłonąć stając się Rozpaczą Chaosu, a jej cień grozy zaczął roztaczać się na tych, którzy odważyli się poszukiwać tego co zakazane. Kolejna z iskier, Imkhaut, smokokrwisty samiec o sercu podsycanym anarchią, przechytrzył pokonanego przez Radę ducha Zazdrości i wykorzystał jego esencję by samemu stać się Zazdrością Chaosu. Pod manipulacyjnym wpływem Selenii, stali się Władcami Chaosu, potężny i bardzo niestabilny sojusz, który niejednokrotnie przeradza się we wzajemną rywalizację pomiędzy nimi. Uosabiali nieokiełznane siły, które rzucały wyzwanie panującemu porządkowi ustanowionemu przez Niebiańską Radę.

Zdrada Ankhmesesa, nawrócenie Zaferhotepa

Ankhmeses, Cel Ładu, zstąpił na Plan Śmiertelnych z misją zbadania śmiertelnej królowa Benerib, która posiadała iskrę Chaosu Pragnienia. Ulegając jej urokowi i błyskotliwemu intelektowi, zawarł związek, z którego narodziło się troje niezwykłych pół-duchowych dzieci uosabiających zarówno Ład, jak i Chaos. Wspólnie zjednoczyli królestwa i plemiona tworząc Imperium Słońca, mając także na celu zapoczątkowanie nowej ery kosmicznej harmonii, odrzucając koncepcję wyboru stron w wiecznym konflikcie Ładu i Chaosu i oddając cześć jedynie Stwórczyni, co doprowadziło do konfliktu rodziny z obiema kosmicznymi siłami.

Kierowany zemstą i pragnieniem wyzwolenia prostego ludu spod tyranii kasty rządzącej, odrodzony Desvenughorth, Gniew Chaosu, rozpętał chaos na ziemiach Imperium, wywołując zaciekłe bitwy, w której rodzina z trudem wyszła zwycięsko. Pomimo zwodzenia Ankhmesesa, wieści o prawdziwej naturze hybrydowego potomstwa dotarły do Rady Niebiańskiej, która uznała je za zagrożenie dla naturalnej równowagi, które należy unicestwić. W desperackiej próbie ochrony swojego potomstwa i zadania druzgocącego ciosu Radzie, Benerib poświęciła swoją esencję, łącząc swoją moc z mocą Ankhmesesa, aby uwolnić kataklizmiczną siłę i zadać druzgocący cios Radzie, niszcząc jej plany i podważając autorytet. Przez dekady trójka hybrydowego rodzeństwa, potężniejsza niż kiedykolwiek wcześniej, władała wspólnie Imperium pod czujnym okiem pozbawionego Łaski Ładu Ankhmesesa.

Zaferhotep, jeden z hybrydowego rodzeństwa, wyruszył w podróż by odnaleźć oświecenie i prawdę. W mądrości Trinaiel poznał skrywane grzechach swojej rodziny i niszczycielskich konsekwencjach ich działań. Kierując się głębokim poczuciem obowiązku i żarliwym pragnieniem przywrócenia porządku w Świecie Materialnym, odrzucił rodzinne więzi i pomógł Niebiańskiej Radzie obalić swych krewnych. Dzięki aktowi niezachwianej determinacji i całkowitemu oddaniu się przywróceniu porządku, dokonał trascencji w Obowiązek Ładu, przyjmując porzucone przez swego ojca obowiązki i stając się niezłomnym strażnikiem odpowiedzialności.

Utrata celu, zdrada syna i rozdarcie rodziny oraz ciężar konsekwencji roztrzaskały istotę Ankhmesesa i stały się katalizatorem jego przekształcenia w Lanararisa, Pragnienie Chaosu, istotę napędzana ognistymi namiętnościami pragnień, wyzwoloną z kajdan swojego dawnego obowiązku i oddającą się zmienności. Zachowując swoją potęgę jako Pierwotny Duch, zajął on miejsce pośród Władców Chaosu, choć w pamięci wielu na zawsze pozostał znany jako upadły duch Ładu.

Powrót Selenii i Trinaiel

Władcy Chaosu uknuli spisek mający na celu uwolnienie Seleni z jej więzienia z wykorzystaniem wiedzy Lanararisa, który zachował swoją wiedzę i mądrość zgromadzoną w czasie, gdy był Ankhmesesem. Kierując się jego wglądem w wewnętrzne funkcjonowanie Niebiańskiej Rady, Aizhaodry odkryła starożytne runy i sigile stanowiące klucz do wyzwolenia Prorokini Chaosu. Podczas gdy nieustępliwy atak Desvenughortha i przebiegłe machinacje Imkhauta zajmowały strażników Rady w Srebrnej Iglicy, Aizhaodra i Lanararis przeprowadzili rytuał wyzwolenia, który zerwał więzy Selenii, uwalniając jej prorocze moce ponownie na Materialny Świat. Trainaiel wyczuła odrodzenie swojej starożytnej odpowiedniczki, siostry, i poczuła przypływ własnych utraconych mocy. Gdy proroctwa Selenii oświetliły drogę naprzód, Trinaiel czerpała siłę z ich wspólnego połączenia z siłami kosmicznymi, by w końcu powrócić i zająć miejsce pośród Rady Niebiańskiej.